Hazır betonun, ilgili standartlara ve teknik düzenlemelere uygunluğunun test edilmesi ve belgelendirilmesine ilişkin her türlü faaliyet «onaylanmış kuruluşlar» tarafından gerçekleştirilmektedir. Hazır beton belki de denetimi en çok yapılan yapı malzemesidir. Üretim ve kullanım hacmi ve yapı servis ömrüne etkisi düşünülürse bu normal bir durumdur. Normal olmayan ise uzun süredir farklı denetim kriterlerinin uygulanması ve hatta bu kriterlerin yanlış değerlendirilmesidir.
Örnek vermek gerekirse PGD (piyasa gözetim ve denetim) kapsamında yapılan denetimler ilk önce TS 500 standardına göre yapıldı. Numuneler şantiyeden alınmaktaydı. Daha sonra numunelerin üretim tesisinden alınmasına karar verildi. TS 500 yerine TS EN 206-1’e göre değerlendirilmeye geçildi ve mevcut durumda numunelerin tekrar şantiyeden alınmasına karar verildi. Şahit numune uygulamasına da son verildi. Tekrar değişiklikler olması şaşırtıcı olmayacaktır.
En stabil denetimler “G Belgesi” kapsamında yapılmaktadır. Ancak, bu belgelendirmede de belgelendirme firmasının tutumu ve ciddiyetine göre farklılıklar görülebilmektedir.
Yapı denetim kapsamında yapılan denetimler belki de hazır beton ürün denetimleri içinde en vahim olanıdır. Standardı okumayı ve değerlendirmeyi bilmeyen kişiler/kurumlar tarafından yapılan bu denetimlerde büyük haksızlıklar olmaktadır. TS 500 kapsamında “grup” ve “parti” kriterlerine uygun denetim yapıldığını görmek çok zordur.
Paylaştığımız ” Beton Denetim Kriterleri ” programı ile TS 500 ve TS EN 206’ya göre uygunluk değerlendirme yapabilirsiniz.
İlginizi Çekebilecek Yazılar:
